"En bireysel olan, en genel olandır." notum Adorno'dan,
bu notumla ciddi bir zihni rahatlama yaşadım.
"Kendi kendimle konuşmalar " diye adlandırdığım yazageldiklerim , "işte bireysel yazmalar çizmeler" diye algılanıyordur hissimi "yahu meğersem genele de tekabül ediyormuş"a evriltti.
O halde pizza üretimi ile rıza üretimi arasında bir korelasyon üretebilirmiyim itkisi beliriverdi.
Şimdi tesadüfen bunları okuyan ,"rıza üretimi" üzerine tezler yazagelmiş bir akademisyen belki merak eder okur belki zırvalamış her kimse bu kimse deyip akademik tezlerine geri döner sanırım.
Pizza her ne kadar yeme içme babından ihtiyaçlar çerçevesinde gelişmiş olabilirse de "rıza üretimi" de ihtiyaçlar sürecinde mi gelişmiştir sorusu cevaplamaya değmez mi?
Şunu sanıyorum ;
Rıza üretiminin tarihi pizza üretiminin tarihinden eski.
Rıza üretimi sadece müktedirlere mi lazım?
Bencileyin bireyler rıza üretiminin neresindeyiz?
Hergün mutfağa girip pizza üretmesekte razı gelmelerimizle rıza üretimi sarmalına ya da döngüsüne ya da ne ad verirseniz paşa gönlünüzce ,dahil olmuyormuyuz?
Bireysel ilişkilerimizde "rıza" ne kadar yer kaplıyor?
Ben bu yer kaplama meselesine dair çetele tutma niyetindeyim becerebilirsem.
Size de naçizane öneriyorum,
her nasılsa bir yerlerde yolumuz kesişirse müktedirlerin rıza üretimi başarılarını da sohbet eyleriz.
Fotoğraf ; Sevgili dostlarımla Kandıra/Kerpe günlerimizdendir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder