Anlayamamak !

Konserden çıkmış sıkış tepiş tramvaya binmiş resim sergisine yol alıyorduk.
Çok anlamamış olmama rağmen edepli bir senfoni dinleyicisi gibi davranmıştım.
Resim sergisine yol alırkende "ya fikrimi sorarlarsa " endişesi hakimdi.
Kalabalıkların içinde yabancılaşmışım gibi hisler dolanıyordu içimde.
Konserdeki elit izleyicilerden, orkestranın ahenginden sonra sokaktaki karmaşa kaos tuhaf gelmişti.
Neyse ki resim sergisinde kimse soru sormadı.
Entelijansiyanın  beni, benim onları anlayamamamın ip uçlarını yakalamıştım en azından.