tiyatroya gitmek....
”ayrılık” üstelik .. behiç
ak’ın oyunu...
yalnızlığı tanımlamak ve
yaşadıklarını, yaşayacaklarını...!
duygularını
bastırmak, kontrol etmek...onlarla yaşamak .yoksunlukları büyütmeden, mutlu
olmayı başarmak...!
hep yazdım...
yaşayacaklarıma hazır olmak
için ..zinde kalabilmek için ..
hayat böyle bir şey
işte, süre giden ..
hep iyi
olmayabiliyor; inişler, çıkışlar.
Üzüntüler, sevinçler hep
beraber harmanlanıyor.
Buluşmalar, hasretler ..
Varlıklar, yokluklar.
Ying Yang....
Bedeller....
İstesen de istemesen de
ödeniyor.
Boşuna seni birilerinin
aramasını bekleme.......!
29 0cak 2008 Salı /İzmit Yıldız Cafe 23.00
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder