hayata zaman zaman farklı farklı anlamlar yüklemişim,
en çok bir "tiyatora" gibi anlamam yani, "hem tregedya hem komedya" olması vasfıyla.
doğaçlama hali en samimi hali,
metin yok,ezber yok,detone olabilirsin,hata yapıp mimiklerinle toparlamaya çalışabilirsin,unuttukların da olabilir,zihninden birden fışkıran laflar sözlerde.
birazcık ya da çokça kendinle hemhal halimi bu acaba diye düşünmedim değil.
kimselerle hemhal olmadan kendinle hemhal olman..!
belki beklentiler tuzağından da kurtulabilirsin bu süreçte,kendinin beklentilerinle yüzleştikçe senden beklentilerin boyutlarını da farkedersin.
hayat tiyatorasında tam tragedyanın ortasında komedya keser yolunu ya da tam tersi.
her sabah perdeleri açtığımda hayata ,bekle beni sürprizler geliyorum diyorum uzuncadır,
acılı ya da sevinçli,ekşi ya da tatlı,çirkin ya da sevimli.
eh böylece hayatı daha iyi göğüsleyebiliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder